Beklimming van de Villarrica vulkaan

Gisteren in Pucon aangekomen met de bus vanuit Valdivia. Een tochtje van ongeveer 3 uur. Pucon ligt nog steeds in het merengebied aan de voet van de Andes. We zijn omringd door vulkanen, meren, bossen en omdat het gebied zeer aktief vulkanisch is, stikt het hier overal van de hotsprings. Op het busstation werden we aangesproken door een ontzettend aardige Chileen, die ons een verblijf in zijn spiksplinter nieuwe hostal aanbood. Daar zijn we op ingegaan en we hebben er geen spijt van. Spotgoedkoop voor Pucon begrippen en erg mooi. We zitten nu in zijn woonkamer te Internetten onder de opgetuigde kerstboom.

Pucon is een druk outdoor paradijs, dus je komt hier weer veel andrenaline zoekers tegen. Er heerst een erg leuk sfeertje.
We hebben na wat rondkijken bij een klein burootje een beklimming geboekt van de Villarrica vulkaan. Deze is 2847 meter hoog en is vanaf zo¨n 1800 meter hoog helemaal met sneeuw en ijs bedekt.
Vanochtend (dinsdag) moesten we al om 6 uur uit bed omdat we vroeg zouden vertrekken. Na het aanpassen van waterdichte schoenen, speciale pakken, helmen, gasmaskers (tegen de zeer giftige dampem bij de krater), ijsbijlen en handschoenen, werden we met z´n negenen in een klein busje gepropt. Over een zeer slechte weg bereikten we het basisstation van een skilift, vanwaar we verder moesten lopen naar de top. De beklimming, door alleen maar sneeuw en ijs nam bijna 5 uur in beslag. Toen we startten was het weer perfekt. Blauwe lucht en in de verte kon je de hevig rokende top van de vulkaan al zien.
Maar hoe dichter we bij de top kwamen, hoe slechter het weer werd. Vlak onder de top wilde de gids niet meer verder gaan, omdat er bij de kraterrand (4km doorsnede, na de laatste uitbarsting in 1971!!!) helemaal geen zicht was door de bewolking en door de enorme giftige rookwolken er omheen. Maar daar waren we natuurlijk niet voor gekomen. Dus na enig aandringen van de groep zijn we toch doorgegaan naar de top, over een zeer stijl ijsveld. Inderdaad, op de top was niet veel te zien, zeker geen borrelende lava. En we konden bijna niet meer ademen door de stinkende gasdampen. Iedereen kreeg geweldige hoestbuien, dus onze gasmaskers kwamen alsnog van pas.
We hebben 10 minuten op de top aan de kraterrand gestaan en toen wilde de gids toch echt weer terug naar beneden. Het eerste stuk was het zo mistig dat je je voorganger die 2 meter voor je liep al niet meer kon zien. Dat was even angstig, vooral omdat de gids er als een speer vandoor ging. Er was een Iraans meisje bij met een tekort aan rode bloedlichaampjes en zij kon het erg moeilijk bijhouden allemaal door gebrek aan zuurstof. Hier werd door de gids weinig rekening mee gehouden. Het grootste gedeelte van de terugweg hebben we gelukkig niet hoeven te lopen, maar hebben we glijdend afgelegd op onze kont. Toen kwamen de speciale broeken en jassen wel goed van pas. Het allereerste stuk was erg eng omdat het nog steeds dikke mist was. Je stortte jezelf in een diep gat en wist bij god niet waar je ging uitkomen. En het was erg stijl dus je ging bloedhart naar beneden. Met je ijsbijl moest je jezelf proberen af te remmen. De terug weg duurde op deze manier maar ruim een uur tegen 5 uur lopen naar boven. Iedereen in de groep kreeg een enorme kick van deze lange glijpartijen. Ondanks de speciale kleding waren we toch nog doornat toen we beneden kwamen. Sokken konden we uitwringen. De tocht naar boven was toch wel erg zwaar, vooral omdat het behoorlijk warm was. We konden gewoon in ons t-shirtje naar boven lopen. Om 16.00 uur waren we weer terug in Pucon. Moe maar zeer voldaan, ondanks het feit dat we geen gloeiende lava hebben gezien. We hebben toch nog een paar mooie plaatjes kunnen schieten van het niet te bevatten uitzicht. We liepen boven de wolken en je zag overal toppen van vulkanen boven de wolken uitsteken. Echt helemaal te gek! De groep was ook erg leuk, erg internationaal, met een Duitser, Australiers, Amerikaan, Iraniers die naar de USA geemigreerd waren, en wat NLers. We hebben erg veel gelachen, vooral met de rauwe Australiers.