Ile Sainte Marie

Maandag 20 oktober

Huub en ik nemen een taxi (Renault , oude brik uit het jaar pijp…) naar het centrum. De chauffeur moet regelmatig de band bijpompen met een soort fietspomp. Als hij door een kuil rijdt doet hij eenvoudig zijn vingers in zijn oren tegen het lawaai…
We bezoeken het piratenkerkhof (in de 17e eeuw was dit een piratennest..) waar de beruchte William Kid voor straf ( ?) rechtop begraven zou liggen. We vinden zijn graf niet, wel wat andere, met doodskoppen en beenderen overdekte grafzerken. Idyllisch plekje wel, omringd door een lichtblauwe zee !
We nemen de ‘taxi’ van Joel weer terug en kopen een flesje rum onderweg, dat we samen met Ton en Ellen opdrinken bij La Crique (waar we verblijven). Overal om ons heen zie je vuurvliegjes rondvliegen, erg grappig !

Dinsdag 21 oktober

We huren een off-the-road motor (Ton kan hier op rijden) en een scooter en rijden ermee naar het zuiden (30 km). We steken met een pirogue de doorgang over naar Ile de Nattes, een tropisch paradijs waar ook lemuren zitten. Rocky (hij bokst niet, maar heeft geen tand meer in zijn mond..) roeit ons over. We lunchen in een tentje waar een halftamme lemuur eten probeert te stelen. Daarna lopen we het half uur weer terug naar de pirogue. Huub en Ton leven zich nog even uit op de landingsbaan met de motor/scooter. Ton gaat er een heel eind op om te kijken hoe hard hij kan. Prompt komt er in volle vaart een brandweerauto op hem afrijden die hem gebaart te stoppen. Hij ziet vanuit zijn ooghoeken nog net dat er in de verte (uitgerekend op dat moment !?) een vliegtuig aan het dalen is… Hij besluit er vandoor te gaan, samen met ons en ze staken de achtervolging. Pfff…
Onderweg terug bezoeken we nog een dierentuin waar allerlei reptielen (waaronder een aantal enorme kameleons die vliegen vangen met een enorme, uitrolbare tong) en lemuren die het zout van je huid aflikken te zien zijn. Ook zitten er schildpadden die het heerlijk vinden als je ze in hun nekje aait...

Woensdag 22 oktober

Ik heb een duikschool gevonden die er betrouwbaar uitziet. Hij wordt gerund door Italianen. Je schijnt hier enorm te moeten uitkijken met duiken. Ze hebben geen decompressieruimte (dus als er iets misgaat moet je met een vliegtuig naar Kenia vervoerd worden, lekker in de lucht, als je al decompressieziekte hebt..) en ze nemen het niet zo nauw met de veiligheidsvoorschriften. Ik word opgepikt met een bootje en we duiken bij La Crique. Lekker dichtbij ! De eigenaar Max (Maximilano, net Steven Seagal) is een erg leuke kerel en ook mijn buddy is een geschikt iemand die me van alles laat zien. Prachtig rif, veel vis en gekleurde koralen, erg goed zicht ! De rest van de dag doen we niet veel meer dan borrelen, eten, naar het dichtstbijzijnde dorpje lopen en nog meer eten…. Het begint nu keihard te regenen en we hopen dat het begin van de moesson nog even op zich laat wachten…

Donderdag 23 oktober

Over dwangneuroses gesproken : Ellen heeft er ook last van. Zij internet dan niet als het maar even kan, maar ze moet en zal de Indische Oceaan zien !! Zij zijn dus nu met zijn tweeen met een taxi naar de oostkust om hem te bewonderen. En dat terwijl je hier op een eiland middenin de Indische Oceaan zit !!