Bannf dag 2

Woensdag 3 oktober 2007

En ja hoor, het was alweer een superkoude nacht. Temperaturen tegen het vriespunt. De hele avond heeft het ongelofelijk gesneeuwd. De kou trekt op tot in onze botten en we kunnen bijna niet meer uit de gebruikelijke foetushouding (een instinctieve houding die je aanneemt in je slaap om warm te blijven) komen als we wakker worden. We hebben bedacht dat we komende nacht de kachel gewoon aan laten staan in de camper, ook al maakt ie een heleboel lawaai als hij aanslaat, je schrikt er dan wakker van. Vanochtend schijnt de zon zowaar. De camping ligt echt ingesloten aan vier kanten door hoge bergen, en deze waren vanochtend mooi wit. Net of we op wintersport zijn. Het belooft een erg mooie dag te gaan worden, ook al geloven we daar niet meer in, zeker niet nadat we het weerbericht gebeld hebben, het voorspelt 60% kans op neerslag... Maar we gaan we dus maar snel op stap om nog van het mooie weer te genieten zolang het duurt. We rijden eerst vanaf de camping de Tunnel Mountain drive richting Banff en parkeren de RV op de Surprise parkeerplaats waar je een geweldig uitzicht hebt op het Banff Springs hotel. Het is weer echt eden ‘Shining-hotel’. Bizar om hier midden in de majestueuze bergwereld zo’n kasteelachtig superhotel tegen te komen. Vanaf het parkeerterreintje begint de Bow River Hoodoo hike, een trail van ruim 3 km naar een aantal hoodoos. Een geweldige wandeling. Onderweg komen we een groep elks tegen die zich totaal niet storen aan onze aanwezigheid. Het mannetje in de groep houdt wel alles goed in de gaten. Zijn gebrurl is indrukwekkend. Het weer is fantastisch. Lekker zonnetje en zelfs warm af en toe. De hoodoos vallen erg tegen na de hoodoos die we op onze spectaculaire hike in Yoho NP hebben gezien. Maar het feit dat we helemaal alleen door een geweldige natuur hiken maakt veel goed. Daarna rijden we even naar de andere kant van de Bow River en genieten van de indrukwekkende Bow River waterval om dan snel door te gaan naar het Banff Spring hotel. Bij binnenkomst in het hotel worden we verwelkomd door een neger in Schotse kilt (het hotel is in Schotse stijl gebouwd, vandaar, blijkbaar…). Hij blijkt uit Jamaica te komen en we hebben een gezellig praatje met hem. In het hotel mag je als toerist de 3 eerste verdiepingen bekijken. Het is echt bizar, enorme zalen waar helemaal niemand is. Het is een emorm doolhof en er is helemaal niemand. Heel af en toe kom je een stel oude dametjes tegen die chique thee zitten te drinken in een erkertje, verder is er niemand te bekennen. De gemiddelde prijs voor een kamer is $ 900,- per nacht voor een suite. We zien veel ‘door internet-hypes rijk geworden mannetjes’ rondlopen die er blijkbaar op kicken het personeel enorm te commanderen en soms zelfs af te blaffen. Ze rijden in onbetaalbare auto’s (soms met chauffeur) rond. Waarom hebben wij nou nooit eens een slim idee dat een gat in de markt blijkt te zijn? L
Het hotel is in de vorige eeuw al gebouwd door Van Horn, vice president van de Canadian Pacific Railways. Er hangen veel oude foto’s uit die tijd. Ze hielden ook Indianen-bijeenkomsten, een soort feestdagen waarbij alle indianen uit de omgeving werden uitgenodigd. Nog helemaal niet zolang geleden en die foto’s lijken toch al zo oud…
Na het hotel bezoek rijden we met de camper naar Bankhead, een klein stukje buiten Banff. Dit is de plaats waar van 1904 to 1922 een grote kolenmijn was (ten behoeve van de stoomtreinen) en waar nu nog een aantal indrukwekkende resten van overgebleven zijn. Door economische omstandigheden is het stadje in 1922 verlaten. Indertijd was Bankhead groter dan Banff. Nu is het een spookstadje. Echt bizar om doorheen te dwalen. Allerlei resten van oud mijn-materieel ligt er nog alsook grote bergen mijnafval. Het schijnt dat de laatst overgeblevene 100 geesten heeft moeten verdrijven hier… Niemand wilde er ook begraven worden. Van de enige persoon bij wie ze het geprobeerd hebben (het enige slachtoffer van een moordaanslag in het stadje, een Chinese immigrant zonder vrienden of familie), zijn de resten na wederopgraving toch terug naar zijn vaderland gebracht. Terug op de camping hagelt het van jewelste. Ons dagelijks wijntje gaat er goed in. Aangezien het weer weer opklaart besluiten we nog even naar Banff te lopen dwars door het bos. We verbazen ons even in een originele Indianenwinkel waar een compleet fort aan vast gebouwd is (helaas zien we veel opgezette beren, cougars en andere mooie dieren daar…) en duiken dan een pub in waar we ons even lekker laven ons rode wijnen Molsen bier (real Canadian). Het zelf koken bevalt eigenlijk prima. We maken vrij eenvoudige gerechten (kant-en-klare sauzen) maar ze zijn wel gezond omdat we overal verse groentes toevoegen. In ieder geval gezonder dan wat je hier krijgt als je uit eten gaat…