India, de eerste week (het complete verhaal)

Na een stressvolle vlucht (onze bagage kon niet doorgelabeld worden tot aan Delhi en we moesten in Londen ook nog naar een andere terminal, heel ondoorzichtig allemaal, iedereen stond alweer op ons te wachten...) kwamen we om 10:50 uur aan in Dehli. We namen een Prepaid taxi naar het hotel (Fifty Five, vlakbij Connaught Place, in het nieuwe centrum, een grote bouwput vanwege de Commonwealth games over een paar maanden...). Gribus hotel lijkt het, vergane glorie... en dat terwijl ze in 1995 nog een prijs hebben gewonnen! Maar de kamer is schoon en rustig, lijkt ver weg van de hectiek (continue getoeter) van de weg. We lopen het centrum in, lunchen wat in een duur restaurant dat ijskoud is vanwege een keihard blazende airco (we zijn al doorweekt van het zweet, het is hier onaangenaam en vochtig heet). We lopen daarna naar Old Dehli en naar het treinstation waar we kaartjes voor de trein naar Amritsar kopen. Het Rode Fort blijkt dicht te zijn, dat krijgen we dus niet meer te zien. We komen in een enorme hoosbui terecht en na een uur schuilen onder een boom begint deze zo door te lekken dat we besluiten een riska (brommer) terug te nemen waar we het redelijk droog houden. We eten wat in een broodjeszaak (heerlijke koffie!) en duiken vroeg in bed.

Donderdag 12 augustus.
We ontbijten op het (vergane glorie) dakterras van het hotel. Ontbijt is prima! We bezoeken de Gurdwara (heiligdom van de Sikhs, indrukwekkend en je mag ze gewoon fotograferen!). Mannen met baarden en dolken die eruit zien als roverhoofdmannen. Maar bijzonder vriendelijk! Darana beklimmen we de minaret van de grootste moskee van India, de Jama aMasjid, van waaruit je een prachtig uitzicht over de stad hebt. We lunchen in de 'United Coffee House', een mooi pand met coloniaal houtsnijwerk. Huub belt Henk (die nu in Nepal zit) en Rene. Rene arriveert dinsdag in Manali, daar moeten wij nog zien te komen..
We nemen de TukTuk naar Humayun's Tomb, gebouwd in Mughal architectuur, een proefproject voordat de Tah Mahal werd gebouwd. Indrukwekkend en er vliegen parkieten rond! Ook zien we veel eekhoorntjes.
We kopen wat biertjes bij een winkeltje en drinken ze op op ons dakterras.

Vrijdag 13 augustus
We staan om 6 uur op en ontbijten op ons hotel-dakterras. Ineens komt er zomaar uit het niets een aap (makaak) bij ons schooien. Midden in de stad! Het is een agressief, volgevreten beest en we zijn erg op onze hoede. Geen zin in een hondsdolheid veroorzakende beet...
We lopen in 10 minuten naar het treinstation en nemen de trein van 7;20 naar Amritsar. Die doet er 6 uur over, is zeer comfortabel en we krijgen regelmatig eten (een compleet ontbijt met omelette zelfs) aangeboden. In Amritsar biedt een oude man ons voor 20 rupees een lift aan. Hij heeft een gehoorapparaat en heeft zoiets breekbaars over zich dat we hem niet kunnen weerstaan. Tot onze schrik brengt hij ons naar zijn fietsriksja... Hij trapt zich een ongeluk en zweet zich helemaal rot.. wij voelen ons erg opgelaten.. Maar aangekomen bij het hotel (met prachtige tuin waar je ook kan eten!) wil hij ons perse na een half uur ook naar de Golden Tempel brengen. We stemmen toe. Het wordt een rit waarbij we denken dat hij ieder moment om kan vallen, hij vertelt ons dat hij al 77 jaar oud is.. Hij moet volledig op zijn (niet al te best meer werkende) gehoor vertrouwen want omkijken kan hij niet meer goed en hij heeft geen spiegels op zijn fiets. Als het bergop gaat stappen we af en duwen mee. Grote hilariteit van medeweggebruikers...
De Golden Temple is een bezienswaardigheid, enorm indrukwekkend! 750 kilo bladgoud is in de koepel verwerkt en sikh's staan er in volledige trance te bidden en baden zich in het heilige water.
Ons mannetje staat er nog en fietst ons terug naar het hotel. Wij geven hem het tienvoudige van wat hij zou moeten krijgen. Hij weer blij!
Om 16:15 uur vertrekken we met een taxi van het hotel, eerst naar een verplicht nummer, de Mata Tempel, waar vrouwen komen bidden in de hoop in verwachting te raken. Een soort labyrinth met kruip-door-sluip-door routes. Het lijkt wel een kermisattractie. daarna door, 30 km rijden naar de Pakistaanse grens, voor de Waga Border ceremonie. Hier wordt iedere avond rond 18 uur op ceremoniele wijze de grens gesloten door zowel het Pakistaanse als het Indiase leger. Het is een hilarische toestand en doet ons denken aan 'de Ministery of silly walks' van Monty Python. Het is een ontzettend tegen elkaar opbiedend gebeuren, wat heel strak verloopt. We zitten echter in de brandende zon, wel een uur lang, en lopen volledig leeg... We zijn dan ook blij dat het maar een half uur duurt. Huub voelt zich niet lekker, we eten nog wel wat in de hoteltuin en duiken er vroeg in.

Zaterdag 14 augustus
Huub is de hele nacht ziek geweest, hij moest zelfs overgeven en loopt volledig leeg. Het lijkt ineens weer beter te gaan en we nemen een brommer-riksja naar het busstation. De wegen zijn veranderd in complete rivieren na een enorme hoosbui vannacht. Je weet niet wat je ziet, alles staat onder water! Maar het schijnt hier normaal te zijn, niemand kijkt ervan op, het is tenslotte monsoon-tijd...
Bij het busstation (we hebben de trein van 9:15 naar Patankoth gemist) nemen we de local bus naar Patankoth (3 uur rijden), die verandert in een 'chicken bus'. Ze proppen net zolang door tot er echt niemand meer bij kan. Gelukkig hebben wij een zitplaats... In Patankoth nemen we een andere bus door naar Dharamsala (4 uur rijden). Huub is weer ziek, onderweg wordt het heel erg, hij verrekt van de buikkramp. In Dharamsala aangekomen gaat het helemaal mis en komt het er weer aan alle kanten uit. We moeten nu weer overstappen op een andere bus, om de laatste 10 km naar McLeod Ganj af te leggen. We hebben een hotel uitgezocht vlakbij het busstation. De weg er naartoe is een puinhoop... Veel te smal weggetje, ze hadden er eenrichtingsverkeer van moeten maken.... We staan dus uren geblokkeerd en iedereen blijft toch stug doortoeteren. Om gek van te worden, zeker als je ziek bent...
Maar we komen aan en er is plaats in het hotel (heel chic, heerlijk!). Een Amerikaan raadt ons aan naar een apotheek te gaan waar je zonder recept aan breedspectrum antibiotica kunt komen. En dat blijkt te kloppen! Het kost ook nog eens helemaal niets (150 rupees voor 16 pillen). Huub knapt al op na het nemen van de eerste pil! We eten nog even wat kleins en Huub duikt er vroeg in. Ik werk mijn email nog even bij, supersnelle internet-verbindingen hier! Het is een echt toeristendorpje, maar wel gezellig. Veel leuke cafeetjes en restaurantje, Tibetaanse sfeer. Dit is ook de residentie van de Dalai Lama en de Tibetaanse regering in ballingschap. Je ziet hordes donkerrode monnikken rondlopen en de sfeer is heel vreedzaam en vriendelijk.

Zondag 15 augustus
We slapen flink uit. Huub is weer goed opgeknapt godzijdank. We ontbijten in een leuk tentje waar ze ook snel internet hebben. We bezoeken het Tsuglaghang comlex, waar de Dalai Lama residentie houdt en af en toe toespraken houdt. Helaas nu niet.... Daarna doen we een korte trekking naar Bhagsu (2 km), waar een overvol zwembad is (hilarisch, dikke, behaarde buiken van alleen mannen, geen vrouw te bekennen!). Ze plonzen in het water en maken bommetjes, net kinderen.. Er is ook een waterval in de buurt, maar een grote toeristische trekpleister. Alle Indiaers zijn blijkbaar op vakantie nu! We lopen door naar Dharamkot en van daaruit terug naar McLeod. Nu regent het weer keihard.. Hopelijk is het in Ladakh einde monsoon, daar zou het nu 'lente' moeten zijn!