Dhading en terug in KTM

We zijn inmiddels weer terug in Kathmandu na een erg leuk bezoek aan Dhading, waar we vorig jaar hebben meegeholpen aan de bouw van 2 healthcare centra.

Dinsdagmorgen moeten we weer vroeg op voor een birdwatching tour. We hopen neushoornvogels te zien bij een boom waar fruit aan groeit (waar ze van houden) maar er is helaas niets te zien. Bij de rivier wat meer, voornamelijk bijeneters. Na het ontbijt nemen we afscheid van Daphne (zij gaat de Jomsom trekking doen en vertrekt naar Pokhara). Na een tour met een jeep (laatste stuk dirt road, erg slechte weg, stijl omhoog, zo'n 18 km) van zo'n 5 uur komen we aan in het Shreeban resort van Megh. Heerlijk om hier weer te zijn, het is een oase van rust! We bezoeken meteen even ons eerste healthcare centre, wat nu al klaar is, maar helaas nog niet in gebruik. Enorm wilde kinderen (waaronder 'het billenjongetje', die altijd met een gescheurde broek waar zijn billen doorheen staken) renden er rond. Niet in de hand te houden, enorme chaos. Maar erg leuk om ze weer te zien.

In Shreeban ontmoeten we Shiva (de kok) weer. We kijken naar een prachtige zonsondergang (bloedrood) en krijgen een heerlijk diner. Megh haalt onverwachts een kado voor Huub tevoorschijn (voor zijn verjaardag nog) en heeft 2 bands uitgenodigd (die maar 1 liedje en dan ook nog alleen maar het eerste couplet) kennen. Maar erg leuk. Huub geef ze 'glow in the dark' armbandjes, een enorm spectacel. Rene belt op om Huub te feliciteren en ineens staat Bharat voor onze neus! Hij is helemaal in het donker op zijn motor vanuit Kathmandu hier naartoe gereden voor Huub's verjaardag om samen een fles champagne te drinken. Onderweg heeft hij ook nog een lekke band gehad. Huub heeft de tranen in zijn ogen staan, het is ongelofelijk dat hij dit gedaan heeft!

Woensdagmorgen staan we om 6 uur op om de zonsopgang te zien. Prachtig uitzicht op de Manaslu, Anapurna bergketen. Bharat vertrekt meteen daarna omdat klanten alweer op hem te zitten wachten. Eigenlijk had hij dus helemaal geen tijd, maar toch gekomen, onvoorstelbaar..
We maken met Megh een wandeling omhoog langs alle dorpjes en zitten om 10 uur alweer aan onze eerste Raksi... Daarna gaan we met de jeep alle 6 healthcare centra af. Een aantal zijn er al in gebruik (en dan met name het daycare gedeelte). Erg leuk om te zien, ze zijn ook heel herkenbaar aan de blauwe daken. Huub herkent zijn eigen timmerwerk (kozijnen) bij de Atos Origin gebouwen.

Rene komt ook langs rond lunchtijd en heeft een half verlamde man bij zich die voor hem wil werken. Hij heeft na zijn hersenbloeding nog zo'n 6 jaar te leven, hebben ze hem voorspeld, en hij wil die laatste jaren aan iets goeds/nuttigs besteden. Hij moet omhoog gedragen worden door o.a. Harry (Schumi, onze kabouterchauffeur die altijd enorm scheurde vorig jaar). Enorm sterke kabouter, we staan perplex! Zij electrische rolstoel werkt hier uiteraard niet. Verder is Julie Fitzgerald er, van AP Adventures. Ze is Iers, maar haar organisatie is gevestigd in Toronto. Erg interessante dame. We vertrekken rond 14:30 uur en konen in Kathmandu in een enrorme traffic jam terecht. We zijn er dus pas om 19 uur. Bharat en Babu komen langs om samen met ons naar uitrusting en te huren slaapzakken te zoeken. We eten ergens (Thais) en moeten morgen enorm vroeg op voor onze vlucht naar Lukla. En van daaruit zal onze trekking naar het Everest Basecamp beginnen. Henk en Henny gaan met ons mee tot aan het Thyanboche klooster en Huub en ik zijn zo'n 2 weken hiermee zoet. Of er internet connectie is onderweg is nog even de vraag, dus het kan zijn dat het een tijd stil is...

Chitwan

Hier weer even een berichtje uit jungle-area Chitwan. We zitten hier sinds zondagavond en morgenochtend vertrekken we alweer richting Dhading. We zitten in het resort van Megh Raj, daar kwamen we toevallig achter omdat we ons de naam nog vaag konden herinneren.

Het is een beetje vergane glorie maar we zitten wel midden in de natuur. Allerlei bijzondere vogels rondom het overdekte terras waar we zitten te borrelen. We zijn samen met een grote groep jeugdvrienden van Rene (door Henk en zijn vrienden 'de hoedjes' genoemd) hier naartoe gereden. En de hele weg geslapen, blijkbaar hadden we het erg nodig.... Zij zitten in een luxe resort in het stadje (waar wij nu zitten te internetten). Het Chitwan national park beslaat 932 vierkante kilometer en ligt tegen de grens van India. Het hele zuiden van Nepal heet de Terrai, waar heel wat oorlogen hebben gewoed. In de namiddag hebben een Tharu dorpje bezocht, wat veel weg had van een in stand gehouden 'terug in de tijd' poppenkast. Maar toch leuk voor mooie foto's! En gisteravond zijn we naar een verplicht nummer geweest in het stadje. Een soort dansspectacel van de Tharu, de lokale bevolking. Het zaaltje zat stampvol toeristen, waaronder veel voor ons nu bekenden. Het lijkt wel of Rene heel Heiloo en een groot deel van Nederland heeft uitgenodigd....

Vandaag (maandag) is Huub jarig en we hebben er niets aan gedaan... Wilde hij ook niet... maar we gaan er zo wel even een biertje op drinken.
We moesten vroeg op voor en dugout canoe trip. Uur wachten tot er wat kano's tegen de stroom in terug waren gepeddeld. Met z'n tienen kon je erin. Veel ijsvogels, overstekende olifanten, een dood hert, veel krokodillen en peacocks gezien. Erg de moeite waard! Daarna een wandelingetje waarbij we niets gezien hebben en vervolgens een bezoek aan een olifanten fokkerij. Hier waren een klein jaar geleden 2 baby-olifantjes geboren (een tweeling). Erg bijzonder. Ze aten uit je hand (sleurden met hun slurfjes de koekjes uit de verpakking) en kwam en gedag zeggen. Erg vertederend...

Lunch op het resort, in diepe slaap gevallen op het terras (wat is er toch aan de hand, oververmoeid??) en s'middags stond er een rit op de rug van een olifant op het programma. Ook een enorm toeristenfuik; 'de hoedjes' en Hank the Knife met friends waren er uiteraard ook weer... Maar erg gelachen, veel gezien ook; 3 rhino's (moeder met jong en een mannetje verderop), herten, apen, wilde varkens, etc. Het voordeel van op zo'n olifant te zitten is dat het wild je niet ruikt (ze ruiken alleen de olifant). Ze lopen dus ook niet weg. Prima om te fotograferen dus! We borrelen nog wat op het resort, dineren (heerlijk eten maken ze er!). Megh Raj belt nog om te vragen hoe het allemaal gaat. Hij rijdt morgen met ons mee naar Dhading.

Over een paar dagen meer (in Dhading is geen electriciteit) en dan hopelijk ook met foto's (kaartlezertje vergeten...)

Mountainbiken naar Bhaktapur

Vandaag waren we niet al te fit na maar een paar uurtjes slaap. Toch maar op tijd opgestaan en gaan ontbijten Helena's op het dakterras. Bharat gebeld dat we toch wel een gids nodig hadden omdat het best lastig is door die wirwar van straatjes in Kathmandu de weg naar Bhaktapur te vinden. Babu kwam met een kaart maar ging zelf niet mee. En het was inderdaad goed te doen. Uurtje fietsen, wel door enorme stofwolken, uitlaatgassen en enorme traffic jams. Bhaktapur was erg de moeite waard. Enorm oude stad, een wirwar van straatjes, prachtige houtsnijwerken, pleinen met tempels, veel dakterrassen, zeer de moeite waard!

Rond een uur of 17 zijn we teruggefietst, en brachten we de fietsen terug naar de eigenaar. Nu is het biertjestijd! Morgen vertrekken we op tijd naar Chitwan, een jungle-gebied waar neushoorns voorkomen. Annelies vertrekt alweer naar Nederland morgen!

Mountainbike trip en opening/feest

We zijn weer terug in Kathmandu sinds gisteren (vrijdag) na een heftige mountainbiketocht door de Kathmandu vallei. Iedereen is wel een keer gesturzt (plekken op hoofden, wonden zijn niet te tellen) maar het was schitterend! Onze gidsen waren nog vrij onervaren (mountainbiken is niet ontdekt hier nog) maar pakten het snel op. We hebben schitterende zonsopgangen gezien (vooral in Chisopani, een primitieve berghut waar Huub s'nachts doodziek werd en een hele plastic zak vol spuwde...) waarbij je boven het wolkendek zat waar de bergtoppen doorheen staken. De volgende dag was hij nog een beetje trillerig en niet al te geconcentreerd waardoor hij weer over de kop ging bij een hele stijle afdaling. Op een punt moest de fiets op de schouder want als je de voorrem maar aan durfde te raken ging je al over de kop. Daphne viel meteen de eerste dag al keihard op haar stuit en kon de 2e dag niet fietsen. Onze porters hebben haar fiets + onze rugzakken moeten dragen naar Chisopani. En Annelies viel op het stuk Buddhanilkantha keihard op haar hoofd (gelukkig had ze een helm op..) toen ze in een kloof reed. Nu zit er een trepanade-achtig luikje op haar voorhoofd, wordt vast een prachtig litteken... In Nagarkot hadden we een schitterend hotel, weeer met prachtige sunrise op de rooftop. We ontmoetten hier de broer van Rene, Hank (the Knife) met een groep. Erg gezellig en een exacte kopie van Rene. We hebben hier 2 overnachtingen gedaan en hebben 1 dagtocht naar Nala, Banepa en Dulikhel gemaakt. Prachtige tempel in Duhlikel! Wel even wennen weer, die dorpen. Toch best groot en als je de afgelopen dagen alleen maar bos, natuur en nationale parken gewend bent is dat asfalt en die uitlaatgassen wel even wennen.....

Gisteren (vrijdag) alleen maar afgedaald naar Sankhu waar om 13 uur de opening zou zijn va het ecologisch dorp van stichting Veldwerk 'Hamro Gaun'. Er waren honderden mensen (veel uit Holland, inmiddels ook een aantal bekenden van ons). Wil en Olga waren er ook, die zijn al een aantal weken in Nepal en hebben al veel beleefd. Ook de leraar uit Sankhu was er met zijn dochters (zusje van Sapana) en Megraj, de eigenaar van het Shreeban resort in Dhading. Erg leuk alleaal. Veel speeches, soms eindeloos lang in het Nepalees. Het ecologisch dorp is echt een technologisch wonder, prachtig om te zien hoe je met alleen behulp van natuurlijke energie een heel dorp van stroom en irrigatiewater kunt voorzien. Roy Voss van Unica demonstreerde nog even de sproei-installatie. Ook zijn er biogas-installaties gebouwd en is er ee championkwekerij. Een soort model dat wereldwijd gebruikt en neergezet kan worden. Ook de mensen van het plastische chirurgisch ziekenhuis (waar voornamelijk brandwonden, maar ook hazenlippen, tumoren en andere vergroeiingen behandeld worden) dat we diezelfde ochtend in Sankhu hadden bezocht waren er! Om een uur of half vijf zijn we weer op de fiets gestapt en (laatste stuk door het donker, zonder licht..) door chaotisch en hectisch Kathmandu naar het hotel gefietst. Daar zijn we gaan eten bij Jing en Jang met een hele groep en daarna was er feest van Veldwerk in 1905. Geweldig sfeertje, er werd veel gedanst in de kelder.

En nu moeten we als een speer gaan vertrekken op de fiets, naar Bhaktapur, de Bodnath tempel en Patan en dan weer terug naar KTM.