Paramaribo

Gisteren zijn we na een vlucht van 8,5 uur aangekomen in Suriname op luchthaven Zanderij. Het is wel even wennen hoe lang alles hier duurt. We hebben wel een uur in de zinderende hitte in de rij moeten staan voor de paspoortcontrole. Daarna was het nog een uurtje rijden met een minibusje naar Paramaribo. De chauffeur had blijkbaar erge honger want om de 100 meter wilde hij stoppen om iets te eten te kopen. Hij trakteerde ons standaard mee op hete worst (de vlammen sloegen uit je strot..) en allerlei drankjes. Het is alsof je in Afrika bent beland. Overal zie je negerhutjes, heel primitief, en pikzwarte Creolen die allerlei waar verkopen. Dat is tenminste als ze iets doen, in de meeste gevallen liggen ze te slapen of zitten ze doelloos voor zich uit te staren. Alle vooroordelen komen uit, oeioei....
Ons hotelletje is een koloniaal huis, geheel van hout gebouwd. Erg leuk en in een leuk straatje vlakbij het historische centrum. Een eindje lopen en je zit al bij de Suriname rivier. Een grote puinhoop; scheepswrakken (ook nog eentje uit 1940) liggen nog gewoon op de bodem, half boven het water uitstekend. Ze worden niet opgeruimd, onbegrijpelijk!
Gisteravond (zaterdag) zijn we vroeg het bed ingedoken, toch wel enigszins last van jetlag..

Vanmorgen (zondag) zijn we vroeg opgestaan en zijn we het historisch centrum ingelopen. Het Onafhankelijkheidsplein (met beeld van een zeer omvangrijke Pengel) en het presidentieel paleis. Overal kom je ministeries tegen. Voor iedere scheet hebben ze een ministerie. De meeste 'werkende' mensen zijn dan ook ambtenaar. De meesten verschijnen nooit op hun werk maar ontvangen wel salaris. Kortom; corruptie alom!
We wilden Fort Zeelandia bezoeken (waar de decembermoorden zijn gepleegd) maar hebben alleen de buitenkant kunnen zien. Alles is helaas gesloten vanwege de paasdagen.
Dus hebben we maar een kerkdienst bezocht! We kwamen langs een Luthers kerkje en werden naar binnen gelokt. Het was wel een prachtig gezicht, die kerkbankjes vol met vrouwtjes met gekke hoedjes op. De dominee die op zijn plat Surinaams aan het preken was dat iedereen maar bespaard mocht blijven van sexueel overdraagbare aandoeningen...
Op een gegeven moment hielden ze het niet meer en moest er gedanst worden. Op muziek van een quartet. Het had wel iets weg van die gospelmissen in het Mississipi gebied.
Daarna hebben we nog wat rondgelopen, de Palmentuin bezocht.
Daarna hotel Torarica bezocht waar we papegaaien hoorden schreeuwen. Helaas zagen we ze niet in het wild maar in een vrij grote kooi in de tuin. We mochten er helaas niet zwemmen dus zijn we naar het Krasnapolski hotel gegaan waar we illegaal in het zwembad op het dakterras hebben gezwommen. Heerlijk verfrissend want het is hier benauwd heet (30 graden en zeer hoge luchtvochtigheid).
Deze foto links laat het toppunt van verdraagzaamheid zien in Suriname; een Joodse synagoge gebouwd pal naast een moskee!
Net heerlijk gegeten op een terrasje; een typisch Surinaams gerecht namelijk: Pom, een gerecht gemaakt van de Pomtayer knol, kip, rijst en kouseband.
Morgen gaan we fietsen in het Commewijne-gebied, waar nog allerlei plantages liggen uit de slaventijd. We nemen de boot terug en hopen daarbij zoetwaterdolfijnen te zien.
Dit is de auto van President Venetiaan.
Morgen meer! Veel groetjes en tot de volgende keer!