zondag 22 november 2009
zaterdag 14 november 2009
Weer thuis na helse tocht
We zijn weer in Eindhoven, na een helse reis. Het vliegtuig kon niet landen in Kathmandu vanwege te weinig zicht!?? Wist niet dat die kisten nog steeds op zicht vlogen??Maar goed, 3 uur vertraging, bij aankomst in Dehli stond het vliegtuig nog op ons te wachten omdat er 88 mensen anders de klos zouden zijn en dat zou ze teveel geld kosten waarschijnlijk... Maar goed, bij aankomst in Londen was ons vliegtuig toch alweer weg en ging er geen meer naar Schiphol. We kregen dus een overnachting aangeboden (erg luxe, lekker eten ook, eigenlijk helemaal niet verkeerd..) in de buurt van Heathrow. We ontmoetten Marcelin ter Horst en haar vriend Hans, die in hetzelfde schuitje zaten. Erg leuk gezelschap. En nu zijn we vanmorgen dus in Ehv aangekomen. Meteen maar even de Dikkie Dik bus opgehaald, handig voor vervoer naar huis ook. Jos was erg blij met haar trui, hij staat haar perfect! Enorme ravage thuis, bouwvakkers hebben flink huisgehouden, maar we hebben een nieuwe WC! Dus we hoeven niet op de krant in de tuin.... De port en oude kaas gaan erin als peperkoek. Die dingen ga je enorm missen na 4 weken Dal Baht... We zijn trouwens allebei 4 kilo afgevallen. Zo'n trekking gaat je blijkbaar niet in de kouwe kleren zitten....
donderdag 12 november 2009
Kathmandu
Na een late avond gisteravond in 1905 met Rene, Jimi, Saskia, Fred & Irene (erg gezellig, lekker eten en veul Everes bier, dat krijg je na 2 weken 'geheelonthouding'...) hebben we wat uitgeslapen vanochtend. Bharat en Babu zaten in de ontbijtzaal aan de koffie. Zij hadden met z'n tweeen gisteravond wat doorgezakt en ook in Mustang HI overnacht. We gaven Babu de zuurstoffles die we van 2 doktoren uit Eindhoven (van Swindenstraat!) hadden gekregen en ontbeten in een leuk tentje 'New Orleans'. Daarna naar Kathmandu Guesthouse om Fred en Irene te bezoeken en door naar het Veldwerk kantoor waar Neha (van SHV Scolarship) op ons zat te wachten. Zij zou ons begeleiden naar het sponsorchild van Iedje. Het was een hele toer om het te vinden. Eerst bleek er geen class te zijn, aangekomen bij haar school. We togen dus naar haar huis (enorm armoedige toestanden, 2 zwaar spastische kinderen op de grond kruipend..). Maar een erg vrolijk meisje, Kabina. Ze was erg blij met haar kadootjes en we moesten een zeer smerige yakachtige thee weg zien te werken...
Daarna nog even met Bharat naar Indian Airlince office om toch nog een keer (na een jaar tijd) te proberen de lost luggage (waardevolle led-lamjes) terug te vorderen. Financieel dan, want het zaakje is toen ongetwijfeld achterover gedrukt. En nu geven zij en Virgin airlines elkaar de schuld; een grote bureaucratische toestand....Huub gaat nu toch maar weer opnieuw een statement maken via email, het zal wel op niets uitlopen, maar je moet wat....
Bharat is weer hier en we gaan de laatste souvenirs kopen (erg verleidelijk, vooral al die bergklimspullen.....). We eten vanavond bij hem thuis en gaan daarna wat drinken in 'Niek's Place' met de anderen. Wordt vast gezellig!
Morgen om 10:30 uur vliegen we terug naar Nederland en zitten onze 4 weken er weer op helaas...woensdag 11 november 2009
Terug in KTM en foto's
Vanochtend zijn we vanuit Lukla teruggevlogen naar Kathmandu. Een belachelijk korte start/landingsbaan van slechts 500 meter die stijl afloopt naar beneden. Hierdoor heb je geen lift nodig en zweef je na een korte aanlooptijd vanzelf (als het goed gaat...). Afijn, het ging goed en Bharat stond ons op het vliegveld al op te wachten. Onze bagage was er niet, die kwam pas met het volgende vliegtuig, maar arriveerde! En nu zitten we op het nieuwe Veldwerk kantoor in Thamel te internetten en foto's af te leveren. Mooi kantoor, helemaal piekfijn in orde! Morgen gaan we de adoptiedochter van Iedje bezoeken op haar school, kado's afgeven en foto's maken. Hier wat foto's van de mountainbiketocht en de Everest basecamp trekking. Meer foto's (ook van de opening van Hamro Gaun in Sankhu en van de opening van Elvira van Harry Brands staan op de picasasite op: http://picasaweb.google.com/deuxbleus
zondag 8 november 2009
Everest Basecamp, top van Kala Patar (5635m)
Na een lange stilte (geen internet- of zelfs mobiel contact mogelijk op de grote hoogtes waar we geweest zijn) nu weer een mailtje vanuit Namche Bazaar, waar we na anderhalve week trekken weer een beetje in de bewoonde wereld gekomen zijn.
Het was een enerverende trekking. Echt zwaar (Michelle heeft zware hoofdpijn gehad s'nachts en had moeite met ademhalen tijdens het beklimmen van de Kala Patar op 5635 meter hoogte). Deze beklimming deden we s'morgens vroeg om 6 uur, voordat de wind opsteekt. Het was -20 graden Celcius en onze vingers en neuzen vroren er letterlijk af. Het water bevroor binnen een kwartier en we konden dus alleen nog maar ijsblokjes zuigen... Niet normaal meer, een marathon lopen is minder zwaar... Maar eenmaal op de top werden we beloond met een enorm uitzicht op de Everest en de basecamp, gifgroene bergmeertjes, de enorme Khumbu gletcher, etc.
De dag ervoor zijn we naar het Everest basecamp gelopen, langs dezelfde gletcher. Het laatste stuk loop je over de gletcher heen, eigenlijk een hachelijke onderneming. Als je in een crevasse valt vinden ze je nooit meer terug... Bij het basecamp stonden helaas geen tentjes, de meeste expedities gaan maar door tot eind oktober. Eigenlijk is het voor ons nu ook te extreem koud...
s'Nachts liggen we met kleren aan in bed, 3 extra dekens erbij en het is nog koud.. Douchen of zelfs je handen wassen is er op deze hoogte ook al niet bij. We zijn dan ook blij dat we nu eindelijk weer eens hebben kunnen douchen in Namche.
Henk en Henny zijn vanaf Tengboche (met een prachtig klooster met zingende en op enorme midwinterhoorns blazende monniken) teruggegaan naar Lukla en teruggevlogen naar Kathmandu. Zij zijn alweer thuis nu. Ook Daphne is alweer in NL, had een goeie trekking gehad in Jomsom. En Annelies is alweer 2 weken terug, meteen na onze mtb-tocht.
We zijn blij dat we niet in tentjes hebben moeten overnachten. Dat die mensen niet doodgevroren zijn is ons een raadsel.... De lodges zijn erg mooi, prachtige gezamelijke ruimte, steevast met kachel (waarop met koeie/yakstront gestookt wordt..). Overal op de paden kom je kuddes yaks tegen. Je moet dan aan de bergkant gaan staan, zoveel mogelijk ruimte voor ze overlaten. Sterke beesten, maar vrij agressief. Huub had al snel een schop te pakken, gelukkig tegen zijn schoen aan...
De sherpa-dragers (het hele gebied hier is eigenlijk het gebied van de Sherpa's) zeulen enorme hoeveelheden op hun rug naar boven en beneden. Eentje had (schrik niet..) 110 kg op zijn rug, de ARBO zou dat in NL uiteraard volledig afkeuren...
Het is een totaal ander slag volk hier, eigenlijk een soort Tibetanen. We hebben een vriend van Babu (onze gids) ontmoet. Hij heeft al 2x de Mount Everest beklommen en is enorm bescheiden! Hij wil Babu mee hebben bij een beklimming van Island Peak (die we vanuit de verte hebben zien liggen toen we naar Chuckung liepen op onze 'rustdag'). Erg aardige kerel, hij schijnt onder de kaste van de Bhramanen No. 1 te zijn.
Ook hebben we een Duitse filmmaker ontmoet (Martin). We kwamen hem iedere keer weer tegen, zeulend met zware cameraspullen en een hele crew om zich heen. We hebben zijn kaartje, even in de gaten houden wat voor documentaire het wordt...
Over een paar dagen zijn we weer in KTM, na een weer zeer spectaculaire vlucht (landings/startbaan van slechts 500 meter, links de afgrond, rechts een rotswand) vanuit Lukla. Helling is 10% van de startbaan.
Volgend bericht dus vanuit KTM, internetten is kostbaar hier, evenals bier... En vandaag 'mag' het weer, proost!
Abonneren op:
Posts (Atom)